بس که کن اے یار کن یک بار کن
یک نگہ بر حال من دلدار کن
چوں توی امیدِ من در دو جہاں
نزدِ حق لطفی به من بسیار کن
ایں غمِ هستی کہ دردِ جاں شدہ
درد را درمان کن اے یار کن
من شدم بے یار در راهِ حیات
چاره گر بس یک نگہ دوچار کن
تن نمی دارم که راهِ تو بروم
راهِ خود را بر همہ ہموار کن
من شدم فصلِ خزاں از ہجرِ تو
ایں جزاں را وصل دہ باهار کن
*حضرتِ وارث* مرادِ تو شده
عشق با او اے *اثر* بسیار کن

0
98