دنیاں دی اس آگ دے وچ ایں وی سڑ دا پھر دا ساں
میں نمانا اس جہاں تے کی کی کردا پھردا ساں
خوار جے وانگ بدّل دے اے ویں اڑدا پھر دا ساں
میں نمانا جگ دے۔ وچ ہر تھاں تے رلدا پھردا ساں
دین دی دکان دے وچ رب میں لبدا پھر دا ساں
اپنے اندر لبدا نا تے سب چے لبدا پھر دا ساں
تانڈو کردی روح میری میں وی نچدا پھر دا ساں
پیاسا لبدا مینہ میں مرشد نوں لبدا پھردا ساں
ابھی غوری

167