دُکھاں دَرداں توں تنگ آکے
ایویں بندہ ہَتھ پیا مَلدا
گِلے شِکوے تے شِکایتاں
رب نال کرن توں نا ٹَلدا
جَدوں تائیں نا سیکا لگے
سُوجی دا نئیں حلوا بَندا
دَرداں دی چِنگاری باجھوں
عشق دا نئیوں ڈیوا بَلدا
دُکھ مصیبت نعمت سمجھیں
رب بندے نوں یاد پیا کَردا
رب دا عاجز بندہ بن جا
اُس تے کسے دا زور نا چَلدا
نِیواں جیہڑا باغ دا بُوٹا
سب توں پَہلاں اوہ تاں پھَلدا
ہر حال جو رب دی حمد کرے
رحمت نال اوہ جھولیاں بھردا
رَکھ شُکر گزاری زبان تے جاری
شُکر دے نال ہئی بیڑا تَردا
صَبر شُکر نال گُزار جاوے جو
آخر نِیکاں وِچ جا رَلدا
ویکھو لَنگر مُراد علی تے
اَدنٰی غُلام خواجہ دا پَلدا

0
40